Uwaga! Są wakacje, a Ty masz pod opieką swoje dziecko/ dzieci! Oczywiście wydaje nam się, że przecież nie trzeba tego powtarzać, doskonale zdajemy sobie z tego sprawę – w końcu dzieci to nasz największy skarb. Jednak na wakacjach dzieci wymagają innej, większej i dokładniejszej uwagi, niż w dobrze znanym otoczeniu, domu czy mieszkaniu. Nad wodą, w górach czy w lesie dzieciom wpadają do głowy różne, bardzo kreatywne, nieraz zabawne, a nieraz niezwykle niebezpieczne pomysły, dlatego rodzice na wakacjach nie mogą niestety beztrosko opalać się na plaży czy drzemać spokojnie w namiocie. Ktoś musi czuwać, aby bezpiecznie bawić się mógł ktoś 🙂

Poświęćmy zatem uwagę naszym dzieciom i zadbajmy o bezpieczne i POGodne wakacje.

Poniżej znajdziesz zbiór najważniejszych informacji dotyczących bezpieczeństwa podczas wyjazdów wakacyjnych.

W przygotowaniu tych cennych dla wszystkich Rodziców informacji wsparła nas Z pamiętnika policjantki Dziękujemy Pani Nadkomisarz!

Alarmowy numer telefonu

Najważniejszym numerem alarmowym, który musisz zapamiętać i nauczyć go swoje dziecko jest:

NUMER ALARMOWY 112

Numer alarmowy 112, to System Powiadamiania Ratunkowego, funkcjonujący na terenie kraju, który składa się z 17 Centrów Powiadamiania Ratunkowego – po jednym w każdym mieście wojewódzkim oraz w Radomiu.

Zgłoszenia z numeru alarmowego 112 (oraz z numerów 997, 998 i 999) trafiają do operatorów zatrudnionych w Centrach Powiadamiania Ratunkowego. Operatorzy przekazują drogą elektroniczną, wszystkie zebrane o zdarzeniu informacje do odpowiednich dyspozytorów ratownictwa medycznego, Państwowej Straży Pożarnej i Policji, którzy decydują o zaangażowaniu odpowiednich jednostek.

Na numer 112 należy dzwonić w sytuacji zagrożenia życia, zdrowia, mienia, środowiska, bezpieczeństwa i porządku publicznego.

Źródło informacji: www.gov.pl

Bezpieczna woda

Morze, jezioro, rzeka, basen…

Kąpanie się, leżenie na piasku czy spacerowanie wzdłuż brzegu dla wielu z nas brzmi jak kwintesencja wakacji. Nie jest jednak odkryciem stwierdzenie, że woda może stanowić wielkie niebezpieczeństwo dla naszych pociech.

Wypoczywając z dzieckiem nad wodą zawsze przestrzegaj zasad:

• staraj się wybierać kąpieliska i plaże strzeżone.

Wykaz takich plaż oraz informacje o stanie wody znajdziesz na stronie Głównego Inspektoratu Sanitarnego https://sk.gis.gov.pl/index.php/kapieliska

• nie kąp się w miejscach zakazanych czy niebezpiecznych (tj. w portach czy przystaniach rybackich, przy falochronach, w pobliżu mostów i kanałów)
• na kąpielisku zawsze zwracaj uwagę na flagę na wieży ratowników i respektuj wynikające z niej zalecenia

Wywieszona biała flaga oznacza, że plaża jest pod nadzorem ratowników WOPR i można się kąpać, flaga czerwona na wieży ratowniczej oznacza, że kąpiel jest zakazana. Flaga czerwona wywieszana jest w okolicznościach, które uniemożliwiają bezpieczną kąpiel (zbyt niska temperatura wody, silny wiatr, słaba widoczność, prądy wsteczne, wysokie fale, duża prędkość nurtu, skażenie wody itp.). Nie należy jej ignorować!

• spacerując brzegiem morza zawsze miej dziecko przed sobą – fale potrafią być zdradliwe i uderzać o brzeg z dużą siłą, dla życia małego dziecka mogą stanowić poważne zagrożenie

• zawsze respektuj zalecenia ratowników WOPR

• przed wejściem na basen staraj się porozmawiać z dzieckiem na temat zachowań niebezpiecznych dla niego i innych, których bezwzględnie należy unikać – do takich zachowań należy skakanie do basenu w miejscu niedozwolonym lub w miejscu, w którym jest duże skupisko ludzi kąpiących się lub przytrzymywanie towarzyszy zabaw wodnych za ręce lub nogi pod wodą

• uważaj na brzeg wokół basenu , nie biegaj, mokre płytki są śliskie, a na takiej nawierzchni o upadek i urazy nie trudno

• używaj czepka na basenie nawet wtedy, gdy nie jest on wymagany. Czepek chroni włosy przed niszczącym działaniem chloru i innych środków chemicznych używanych do uzdatniania wody, a także ułatwia utrzymanie higieny na basenie (wypadające włosy mogą zapchać filtry). Oprócz tego chroni włosy przed całkowitym zmoczeniem i koniecznością ich długiego suszenia po zakończeniu kąpieli. Rozpuszczone długie włosy mogą utrudniać pływanie i zabawę w wodzie, a dodatkowo może wystąpić niebezpieczeństwo wkręcenia się włosów w pompę filtrującą, co może stać się przyczyną tragedii. Z wszystkich w/w powodów używaj czepka dla siebie i dziecka podczas wizyt na basenie!

Dmuchańce nad wodą

Koła, materace, dmuchane zwierzaki do pływania. Okazuje się, że przedmioty, które z założenia powinny umilić pływanie, mogą również doprowadzić do tragedii. Zwłaszcza, gdy używane są przez małe dziecko bez kontroli dorosłych opiekunów.

Dlatego pamiętaj, że dmuchańce:

• nie służą do wypływania na głęboką wodę
• podczas dużych fal lub wartkiego nurtu rzeki mogą zostać poniesione daleko od brzegu zanim dziecko czy rodzic się zorientuje
• są lekkie i mogą pod wpływem fal czy wiatru obrócić się i nakryć dziecko, co może być przyczyną jego utonięcia
• wskazane jest, aby dzieci do lat 6 nosiły dmuchane rękawki.

W przeciwieństwie do kółka czy materaca, które mogą się obrócić i zakryć dziecko, odpowiednio dopasowane wagowo rękawki wspomogą utrzymanie głowy dziecka nad powierzchnią wody aż do czasu nadejścia pomocy.

Kajaki, pontony, rowery wodne, żaglówki:

• podczas uprawiania sportów wodnych pamiętaj o konieczności zabrania ze sobą kamizelek ratunkowych lub asekuracyjnych dla wszystkich uczestników, zwłaszcza dzieci. Zawsze zakładaj i zapinaj kamizelkę ratunkową dzieciom na kajaku, pontonie, rowerze wodnym, łódce czy żaglówce. Woda to niebezpieczny żywioł, a statystyki utonięć podczas wakacji są niestety coraz bardziej ponure. Korzystaj z tych wypożyczalni sprzętu wodnego, które są w stanie zapewnić dziecku kamizelki ratunkowe (z usztywnionym kołnierzem).

Kamizelka ratunkowa zalecana jest dla dzieci oraz osób nieumiejących pływać lub czujących się niepewnie w wodzie. Jej istotnym elementem jest sztywny kołnierz, powodujący, że po wpadnięciu do wody, twarz osoby nieumiejącej pływać lub nieprzytomnej jest utrzymywana na powierzchni wody, co zapobiega utonięciu.

Kamizelka asekuracyjna pełni funkcję bardziej pomocniczą niż ratunkową. Nie musi ona spełniać tak rygorystycznych norm bezpieczeństwa, jak to jest w przypadku kamizelki ratunkowej . Charakteryzuje ją również brak sztywnego kołnierza utrzymującego głowę na powierzchni wody. Kamizelka asekuracyjna nie powinna być stosowana u osób nieumiejących pływać lub nie czujących się pewnie w wodzie.

• na kajaku, pontonie czy rowerze wodnym przyda się również wodoszczelny worek na ubrania na zmianę i prowiant oraz wodoszczelne etui na telefon, dokumenty czy pieniądze

Samochód i upał

Wakacje to naturalny czas podróży i pokonywania dużych odległości samochodami, ale nie zapominajmy, że to również czas upałów. W okresie dużego nasłonecznienia wnętrze samochodu szybko się nagrzewa, zamieniając się w piekarnik. Przebywanie w nagrzanym samochodzie nawet kilka minut stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia dorosłego człowieka, a co dopiero dla dziecka.

Nie zmienia to faktu, że co roku słyszymy o przypadkach pozostawiania dzieci w zamkniętym samochodzie w upalne dni. A niestety już przy temperaturze zewnętrznej 20°C samochód może nagrzać się do temperatury 45°C, nawet jeżeli nie stoi w pełnym słońcu. Pozostawienie dziecka w upalny dzień w zamkniętym samochodzie choćby na 10 minut może skończyć się problemami zdrowotnymi, a godzina może poskutkować tragedią.

Nagrzany samochód działa jak śmiertelna pułapka. Pod żadnym pozorem nie pozostawiaj dziecka w nagrzanym samochodzie nawet na chwilę!

Filtry przeciwsłoneczne

Oparzenia po pierwszym dniu zabawy na słońcu, ból głowy od patrzenia pod słońce… brak filtrów może zepsuć każdy wyjazd. Mowa tu zarówno o kremach ochronnych z filtrem, jak i okularach przeciwsłonecznych czy odzieży ochronnej dla dzieci z filtrami UV.

Zauważyliście, że kremy do opalania dla dzieci mają zazwyczaj wyższy filtr niż te dla dorosłych? To dlatego, że skóra dzieci jest bardzo delikatna i wrażliwa na promienie UV. U dziecka głębiej wnikają one w skórę, przez co łatwiej dochodzi do bolesnych poparzeń. Żaden filtr nie ochroni nas w 100%, dlatego starajmy się chronić dzieci przed negatywnymi skutkami promieniowania, ograniczając ich ekspozycję na słońce w godzinach, kiedy grzeje ono najmocniej (10-16).

Koniecznie stosujmy ochronne nakrycie głowy (czapka z daszkiem, kapelusz z rondem) oraz w bardzo słoneczne dni odzież ochronną z filtrem UV zasłaniającą wrażliwe partie ciała dziecka. Zaleca się, aby produkty służące do ochrony skóry dziecka miały min. 30 SPF (Sun Protection Factor). U niemowląt oraz dzieci z jasną karnacją lub problemami skórnymi zaleca się stosowanie produktów z SPF 50 i wyższe.

Dzieci również powinny nosić okulary przeciwsłoneczne, które są wyposażone w filtr ochronny. Oczywiście nie wszystkie dzieci chcą je nosić, niektóre uważają je za niewygodne, dlatego alternatywą do okularów są różnorakie czapki z daszkiem i kapelusze z szerszym rondem. Spróbuj jednak przekonać dziecko do noszenia okularów w bardzo słoneczne dni – czasami wystarczy wybrać bardziej „odlotowy” model.

Góry

Góry są wspaniałym miejscem wypoczynku dla rodzin z dziećmi. Turystyka górska jest jednak bardzo wymagająca. Aby wakacje w górach były bezpieczne, konieczne jest przestrzeganie kilku ważnych zasad:

• sprawdź pogodę zapowiadaną na dzień zaplanowanej przez Ciebie wycieczki, nie ignoruj alertów o możliwości wystąpienia burz. Pamiętaj, że pogoda w górach zmienia się bardzo dynamicznie. Poranne słońce może być złudne i w ciągu kilku godzin pogoda może się diametralnie zmienić, a temperatura w górach spaść nawet o kilkanaście stopni. Nie wybieraj się na dalekie wycieczki z dziećmi, jeśli zapowiada się niepewny pogodowo dzień!

• wcześniej przejrzyj trasę i zastanów się, czy nadaje się do przejścia z dzieckiem (konkretnie z Twoim dzieckiem – zastanów się, czy ono temu podoła)
• sprawdź godziny jazdy kolejki, jeśli jest dostępna tam, gdzie się wybierasz (niektóre szlaki oferują zjazdy kolejką, taka informacja może nam się przydać, ponieważ dzieci często są zmęczone samym wchodzeniem na górę)
• nie schodź z oznakowanego szlaku

Szlaki w górach są oznakowane 5 kolorami: niebieskim, zielonym, czerwonym, żółtym i czarnym. Kolory szlaków nie oznaczają stopnia trudności szlaku, a jedynie służą do jego identyfikacji. (Wyjątkiem od tej reguły są jednak szlaki narciarskie).

Szlak czerwony – to najważniejszy szlak w danym regionie. Zazwyczaj dość długi. Z punktu widzenia turysty jest on najbardziej wartościowy, przebiega bowiem przez najciekawsze krajobrazowo i przyrodniczo rejony. Szlak niebieski – jest drugi pod względem ważności, ale nie jest on szlakiem głównym. Zazwyczaj jest również dość długi, stąd jego nazwa dalekobieżny. Szlak zielony- to trasa doprowadzająca do charakterystycznych miejsc regionu. Szlak żółty – to szlak łącznikowy. Szlak czarny – to zwykle najkrótsze dojście. W górach na ogół oznacza strome podejście. Na szlakach obowiązuje ruch prawostronny.

• koniecznie zabierz ze sobą dodatkową odzież na wypadek zmiany pogody i nagłego ochłodzenia (kurtka przeciwdeszczowa, polar lub sweter)
• warto zaopatrzyć się przed wyjazdem w tzw. koc ratunkowy – w sytuacji kontuzji i oczekiwania na pomoc ratowników może zapobiec wychłodzeniu lub przegrzaniu organizmu – zajmuje niewiele miejsca w plecaku, a może być bardzo przydatny, w skrajnych przypadkach ratując nam zdrowie i życie
• pamiętaj o wygodnych butach z grubszą, trekkingową podeszwą – sandały czy klapki nie są bezpiecznym obuwiem na górskich szlakach!
• zabierz ze sobą wodę (najlepiej w bidonie – unikając plastikowej butelki) oraz prowiant dla siebie i dziecka na czas wycieczki
• pamiętaj o zabraniu worka na śmieci – wszystko to, co wnosimy na górskie szlaki, powinniśmy zabrać ze sobą i wyrzucić w miejscu do tego przeznaczonym – pamiętajmy o zasadzie nie pozostawiania śladów w naturze (ang. LEAVE NO TRACE), tak aby nasze dzieci jak najdłużej mogły cieszyć się jej pięknem
• w parkach narodowych oraz rezerwatach przyrody nie zrywaj żadnych kwiatów, owoców i roślin, nie zbieraj także żadnych kamieni ani fragmentów skał – znajdują się one pod ochroną
• w pobliżu szlaków mogą mieszkać zwierzęta, nie hałasuj, przebywając u nich w gościnie
• w przypadku spotkania z dzikimi zwierzętami na szlaku nie zbliżaj się do nich, ani nie próbuj ich karmić – zwierzętom czynimy w ten sposób krzywdę, a przy okazji narażamy na niebezpieczeństwo siebie i innych towarzyszy wycieczki
• nie kąp się w zbiornikach wodnych lub górskich rzekach znajdujących się na terenie parków narodowych i rezerwatów przyrody

Hasło w kontaktach dzieci z nieznajomymi

Podczas wakacji dziecko pojedzie w nowe miejsca, pozna nowe ścieżki, nowe rzeczy, a czasem także… nowych ludzi. Nie wszystkie osoby, które spotka Wasz podopieczny, będą miały dobre intencje, dlatego dobrze jest nauczyć dziecko pewnych reguł i zachowań, które mogą uchronić je przed potencjalnym niebezpieczeństwem. Jedną z takich reguł może być specjalne hasło, słowo, które znać będziecie tylko Wy i Wasze dziecko. Nie może to być nic prostego ani oczywistego jak imiona osób najbliższych, tak, aby nieznana osoba nie była w stanie go wymyślić. Kiedy ktoś zaczepi Waszą pociechę np. na placu zabaw, podając się za przyjaciela rodziny czy Waszego znajomego, dziecko poprosi go o hasło, co może spłoszyć osobę posiadającą złe zamiary względem Waszego dziecka .

Komary i kleszcze

Podczas biwaku, leśnych spacerów czy wakacji nad jeziorem często trudno opędzić się od komarów i uniknąć spotkania z innymi owadami typu kleszcze, które niestety często są nosicielami groźnych dla człowieka chorób (jak borelioza). Przed wycieczką do lasu, pod namiot czy nad jezioro koniecznie zaopatrz się w skuteczne i przetestowane wcześniej pod kątem ewentualnych reakcji alergicznych środki odstraszające owady tzw. repelenty.

Wybrane środki odstraszające owady powinny być skuteczne, czyli chronić przed ukąszeniami jak największej ilości owadów przez jak najdłuższy czas i bezpieczne, czyli mieć jak najmniej działań niepożądanych.

Stosowane w środkach odstraszających owady substancje to przede wszystkim substancje chemiczne: DEET, ikarydyna i IR3535 a także naturalne olejki eteryczne.

Najczęściej stosowanym i jednocześnie najbardziej kontrowersyjnym składnikiem repelentów jest DEET (Dietylotoluamid). Jego skuteczność jest duża, choć zależy także od stężenia- im wyższe stężenie tym wyższa ochrona. Zmienia on aktywność receptorów węchu owadów, co utrudnia im znalezienie żywiciela. Dzięki temu potencjalna ofiara, czyli w tym przypadku człowiek, staje się jakby niewidzialny dla owadów. Częste stosowanie preparatów z DEET w dużych dawkach może jednak wywołać skutki uboczne, dlatego nie zaleca się ich dla dzieci poniżej 12 lat. Zabronione jest stosowanie DEET u noworodków i kobiet w ciąży.

Pamiętaj, że jeżeli stosujesz preparaty z DEET, to rozpylaj je na ubraniu a nie bezpośrednio na skórze. Ogranicza to wchłanianie substancji do organizmu. Staraj się także nie stosować ich w zamkniętych pomieszczeniach.

Preparaty zawierające ikarydynę charakteryzują się mniejszą skutecznością niż te z DEET, ale są od nich bezpieczniejsze. Nie można stosować jednocześnie preparatów zawierających DEET oraz ikarydynę, gdyż mieszanka tych substancji jest toksyczna dla człowieka.

Preparaty z DEET oraz ikarydyną mogą uczulać, a także podrażniać skórę i oczy. Dlatego najlepiej sprawdzić działanie takich preparatów przed wyjazdem czy wycieczką.

Substancja IR3535 jest nietoksyczna i bezpieczna dla środowiska naturalnego (biodegradowalna) , nie powinna też powodować podrażnień i alergii, ale jest także mniej skuteczna oraz działa krócej od DEET i ikarydyny.

Należy uważać na olejki eteryczne w produktach odstraszających owady. Zawierają silne alergeny, mogą poważnie uczulać.

Aby zmniejszyć zainteresowanie komarów i kleszczy Twoją osobą przestrzegaj następujących zasad:

• nie używaj zapachowych mydeł, perfum i wód toaletowych
• zakryj jak największą powierzchnię ciała (długie spodnie, skarpetki, koszula z długim rękawem)
• ciekawą opcją jest możliwość zaopatrzenia się w odzież antykomarową, która ma właściwości odstraszające owady
• sprawdzaj siebie i dziecko na obecność kleszczy każdego dnia, po każdym spacerze w lesie, na łące czy w parku.

Jeśli regularnie będziesz oglądać siebie i dziecko, masz szansę zauważyć i usunąć kleszcza, zanim dojdzie do zakażenia (zazwyczaj zakażenie następuje dopiero po 12-24 godzinach od rozpoczęcia pobierania pokarmu przez kleszcza z organizmu żywiciela).

Obszary szczególnie narażone na ugryzienie kleszcza to: pachwiny, pachy, pośladki i przestrzeń pomiędzy pośladkami, wewnętrzna strona ramion, pępek, zagłębienia pod kolanem, szyja, głowa, a u dzieci również małżowiny uszne. Pamiętaj jednak, że kleszcz może wystąpić w dowolnym miejscu na ciele. Dlatego zawsze bardzo dokładnie oglądaj całe ciało (swoje i dziecka) po przebywaniu na łonie natury, zwłaszcza tam, gdzie jest trawa sięgająca do kostek lub kolan.

• unikaj spacerów z dzieckiem w okresie największej aktywności owadów (poranki i wieczory)
• zainstaluj moskitiery w oknach
• dokonując zakupów na biwak, wybierz namiot czy hamak z moskitierą
• używaj wiatraków

Wspomagające źródło informacji: PanTabletka.pl

Las

Co zrobić, gdy dziecko zgubi się w lesie? Chociaż małe dziecko nigdy nie powinno oddalać się zbytnio od swojego rodzica, musimy wziąć pod uwagę taką sytuację. Wyobraźmy sobie, że idziemy z dzieckiem do lasu na grzyby i choć staramy się kontrolować, co robi i gdzie idzie nasza pociecha, jednocześnie pochłania nas wyszukiwanie grzybowego zagłębia. Występuje wtedy ryzyko zgubienia się dziecka, zwłaszcza w nowych czy wyglądających podobnie miejscach, jakich w lesie jest sporo.

Na takie sytuacje powinniśmy przygotować wcześniej siebie i swoje dziecko poprzez rozmowę. Chociaż brzmi to nierealnie, dziecko powinno być chociaż mentalnie przygotowane na okoliczność zagubienia.

Jeśli nie przygotujemy dziecka na taką okoliczność, może ono zareagować paniką, zacząć biec przed siebie czy zwinąć się gdzieś w małą kulkę, co nijak nie pomoże w poszukiwaniach. Bardzo ważną pomocą może okazać się podanie dziecku naszych danych osobowych i numeru telefonu. Możemy przyszyć mu taką informację do ubrania, założyć w postaci bransoletki czy choćby napisać w bucie. Dzięki temu mamy pewność, że dziecko nie zapomni naszego numeru telefonu.

Jeżeli dziecko zgubi się w lesie, dobrze jest, aby zostało w tym samym miejscu. Nie ma nic gorszego dla ekipy ratunkowej niż biegające w losowych kierunkach dziecko. Dziecko, gdy tylko się zorientuje, że się zgubiło, powinno stanąć i rozejrzeć się za czymś charakterystycznym: grubym drzewem, białą brzozą, polanką z wyraźnym prześwitem nieba. Takie miejsce jest łatwiej znaleźć rodzicom czy służbom mundurowym. Rodzice zagubionego dziecka powinni zadzwonić po pomoc na numer alarmowy 112.

Media społecznościowe

Tutaj niebezpieczeństwo dotyczy zarówno Waszych dzieci, jak i Was samych. W czym leży problem? Policja często zwraca się z prośbą zarówno do dorosłych, jak i młodzieży korzystającej z mediów społecznościowych, aby nie wrzucać swoich zdjęć z wakacji w trakcie ich trwania. Dzieląc się ze światem widokiem całej Waszej rodziny na słonecznej plaży, dzielisz się równocześnie informacją, że nie ma Was w domu.

Taka informacja może zachęcić potencjalnego złodzieja do wykorzystania Waszej nieobecności i zamachu na Wasz dobytek. Co więcej, zdjęcia Waszych pociech przebywających w nowej, nieznanej im przestrzeni stanowią także źródło informacji dla np. potencjalnego porywacza.

Dlatego poproście swoich bliskich, aby zdjęcia z wakacji udostępniali w internecie dopiero po powrocie z urlopu. A jeśli chodzi o bezpieczeństwo, to im mniej szczegółów z Waszego życia prywatnego znajdzie się w mediach społecznościowych, tym bezpieczniej dla Was i Waszych bliskich.

Namiot i biwakowanie

Legalnie biwakować można na polach biwakowych i kempingach. W lesie biwak jest dozwolony, jedynie w miejscach wyznaczonych do tego przez nadleśniczego. Pod koniec 2019 r. wyznaczono dodatkowo 41 obszarów pilotażowych dla osób uprawiających takie aktywności jak bushcraft czy survival.

Więcej informacji na temat pilotażu oraz regulamin tych miejsc znaleźć można na: www.lasy.gov.pl/pl/turystyka/pilotaz-bushcraft-i-survival/lista-obszarow-pilotazowych.

Szukając miejsca na biwak i planując taki rodzaju wycieczki warto skorzystać z portalu stworzonego dla turystów przez leśników www.czaswlas.pl

Ognisko

Zgodnie z aktualnie obowiązującymi przepisami na terenach leśnych, śródleśnych oraz w odległości do 100 metrów od granicy lasu nie wolno rozniecać ognia poza miejscami wyznaczonymi do tego celu przez właściciela lasu lub nadleśniczego. Stałe miejsca, gdzie wolno rozpalać ogniska wyznacza nadleśniczy np. przy miejscach biwakowania, obiektach turystycznych i edukacyjnych, stanicach turystycznych i harcerskich.

Ważne: Nie można samowolnie rozpalać ogniska w lesie i jego pobliżu, np. nad jeziorem czy rzeką.

Aby znaleźć miejsce na ognisko, najlepiej skorzystać z bazy turystycznej przygotowanej przez każde nadleśnictwo. Informacje o miejscach wyznaczonych na rozpalanie ognisk można znaleźć na stronach internetowych każdego nadleśnictwa.

Można także skorzystać z oferty ośrodków wypoczynkowych i kwater agroturystycznych, które mają już wyznaczone stałe miejsca palenia ognisk na terenach leśnych.

Sposób zabezpieczenia ogniska określa nadleśniczy, wydając pisemną zgodę na jego rozpalenie. Najczęściej polega to na usunięciu ściółki leśnej i na odsłonięciu pasa gleby mineralnej wokół ogniska. Można dodatkowo obłożyć ognisko kamieniami, co zapobiega rozsunięciu się palonego materiału. Nie można go rozpalać bliżej niż 6 metrów od stojących drzew, a wysokość płomienia nie może przekraczać 2 metrów. Przy ognisku należy mieć sprzęt do natychmiastowego ugaszenia ognia oraz sprawny środek łączności (np. telefon). Po wypaleniu się ogniska należy je dokładnie zalać wodą i zasypać piaskiem oraz sprawdzić czy nie ma nadal tlących się głowni.

Nie można zbierać leżącego w lesie drewna bez zgody leśniczego. Nie można wycinać gałęzi, zrywać mchu czy porostów, pozyskiwać chrustu brzozowego. Las i każdy jego element jest dobrem społecznym, ale stanowi majątek skarbu państwa, którym w imieniu społeczeństwa zarządzają leśnicy.

UWAGA: Nie można samodzielnie zbierać chrustu czy gałęzi na ognisko. Jest to wykroczenie!

Należy zwrócić się do właściwego terytorialnie leśniczego, który pomoże legalnie zaopatrzyć się w drewno niezbędne do przygotowania ogniska.

Źródło informacji: Lasy Państwowe www.lasy.gov.pl

Rowerowa wycieczka

Rowerowa wycieczka to świetny sposób na aktywne spędzenie czasu z rodziną na świeżym powietrzu. Pamiętając jednak o tym, że rowerzysta to uczestnik ruchu drogowego, należy koniecznie przestrzegać przepisów Kodeksu Drogowego, które dotyczą jazdy rowerem:

• dzieci do 7 lat nieporuszające się samodzielnie rowerem mogą być przewożone w fotelikach rowerowych lub przyczepce rowerowej dostosowanej do przewożenia dzieci
• dzieci do lat 10 mogą samodzielnie kierować rowerem wyłącznie wtedy, jeśli znajdują się pod opieką osoby dorosłej, która towarzyszy im na rowerze lub jako pieszy oraz pod warunkiem, że poruszają się po chodniku
• dzieci powyżej 10 roku życia mogą samodzielnie poruszać się rowerem po drogach publicznych, pod warunkiem, że posiadają Kartę Rowerową. Karta Rowerowa obowiązuje do 18 roku życia.
• powyżej 18 roku życia rowerzyści nie potrzebują już żadnego dokumentu uprawniającego do poruszania się rowerem
• mimo, że nie ma obowiązku noszenia kasku na rowerze zdrowy rozsądek podpowiada, żeby go dziecku zakładać oraz samemu nosić, ponieważ „przykład idzie od góry”. Rodzicowi jeżdżącemu w kasku łatwiej przekonać dziecko do jego założenia.

Pamiętajmy, że kask nie chroni przed urazem czy wypadkiem, ale może uchronić przed jego poważnymi następstwami, w skrajnych przypadkach ratując nam życie. Dlatego uczmy dzieci jeździć w kasku!

Zgodnie z kodeksem ruchu drogowego do jazdy rowerem w przestrzeni publicznej niezbędny jest sprawny rower z odpowiednim wyposażeniem: co najmniej jeden sprawny hamulec, światło ciągłe lub migające białe z przodu i czerwone z tyłu, światło odblaskowe czerwone przymocowane na stałe z tyłu, a także sprawny dzwonek o dźwięku donośnym ale nieprzeraźliwym, aby nie wystraszył innych uczestników ruchu.

• odblaski i kamizelka odblaskowa nie są obowiązkowym wyposażeniem podczas jazdy rowerem, ale warto się w nie zaopatrzyć, planując dłuższą wycieczkę. Znacznie zwiększają bowiem szansę, że zostaniemy w odpowiednim momencie zauważeni przez kierowcę i tym samym bezpiecznie dojedziemy do celu.
• podczas rowerowej przejażdżki rodzic powinien jechać za dzieckiem lub obok niego, jeśli sytuacja na to pozwala
• zanim w ogóle wyjedziesz z dzieckiem na chodnik czy ulicę, koniecznie naucz dziecko odróżniać lewą stronę od prawej
• sygnalizuj poprzez wyciągnięcie ręki, w którą stronę skręcasz i naucz tego dziecko

***

Życzymy Wam Bezpiecznych i POGodnych wakacji!

Zarząd i członkowie stowarzyszenia Polish Outdoor Group